KABUĞUNU KIRMAK ÜZERE OLANLARA
“Hayatı, çalışarak sınavları test olan zorlukları aşmaktan ibaret sanan ben; sosyal hayatın, çoktan seçmeli olmayan problemlerinde tam manasıyla çuvalladığımı ve acziyet içerisinde kaldığımı kabul ediyorum. Hayır, hayır; bana öğretilen, her daim kazanmam istenilen hayat sınavı bu olmasa gerek! Doğruyu bulmak, her daim tek olduğuna inandığım hakikate ulaşmak hiç bu kadar zor olmamalıydı. Yaşadığım ikilemler hissettiğim duygusal sürüklenmeler yaptığım yanlış seçimler acı bir şekilde bana şimdiye kadar öğretilmeyen bir gerçeği kulağıma fısıldadı: Hakikat ne avuçlarına sığacak kadar küçük ne de senin dışında bir gerçek; hakikat insanın yolculuğunun ta kendisi! Hakikat yaşadığım ikilemler, cevabını bulamadığım sorular ve son olarak hakikat, kibirli bir insanın acziyeti.” Bu sözleri söyleyerek kabullenmiştim gerçeği. Sosyal hayatta, insan ilişkilerinde her zaman 2 kere 2’nin 4 etmediğini. Bu gerçeği görmem, anlamam ve kabullenmem tam 3 yılımı alacaktı. Hayata yeni atılmış, üniver